Park krajobrazowy, typu angielskiego o powierzchni 21 ha. Rozciąga się na trzech pagórkach, a jego walory krajobrazowe wzbogaca czterohektarowe lustro wody. W parku rośnie ponad tysiąc starych drzew, głównie klonów, dębów, lip, jesionów, świerków i kasztanowców. Z rzadszych okazów warto wymienić trójiglicznię, lipę szerokolistną i płaczący jesion. Cztery drzewa uznano za pomniki przyrody. Dwa dęby, nazwane "Zygmunt" i "Eliza" (ok. 280 lat) oraz dwa jesiony "Szwoleżer I" i "Szwoleżer II". Ślady pierwotnego założenia parkowego pochodzą z końca XVII w. i łączą się z działalnością Jana Dobrogosta Krasińskiego, który zbudował dwór. W XIX w., po zbudowaniu neogotyckiego zameczku, zgodnie z romantyczną modą, park przekomponowano i upiększono. Gen. Wincenty Krasiński przywoził ze swych zagranicznych wojaży sadzonki drzew i krzewów.
Musiała to być przestrzeń uporządkowana, skoro w 1843 r. po przyjeździe z Drezna, odbyło się tu wielkie przyjęcie weselne Zygmunta i Elizy połączone z festynem dla 4 tysięcy gości. Eliza, która pierwszy raz zobaczyła Opinogórę była urzeczona parkiem. Ostateczny kształt parku, wraz z wytyczeniem ciągów komunikacyjnych nakreślił Walerian Kronenberg w 1895 r. Park dzielił się na trzy strefy - park krajobrazowy między zamkiem a kościołem, sad i ogród nad stawem oraz zwierzyniec.
Na terenie parku znajduje się szereg obiektów i miejsc zabytkowych jak oficyna, dwór, pomnik Zygmunta Krasińskiego, ławeczka Amelii Załuskiej, kamienne meble, pomnik Bolesława IV, dom ogrodnika i dom z podcieniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz